EDA NUR IŞIKSAL

Tarih: 21.05.2015 11:46

NEDEN BAŞARAMIYORUZ?

Facebook Twitter Linked-in

NEDEN BAŞARAMIYORUZ?

Son birkaç yıldır kendime sorduğum sorulardan bir tanesi bu… Doğduğumdan beri Tekirdağ’da yaşıyorum, annem babam hatta büyükannem büyükbabam hepsi bu şehrin evlatları. Bu şehrin pek çok noktasında benim izlerim veya kanımdan insanların izleri hatıraları var… Fakat bugüne geldiğimde gözlerimi kapatıp memleketim dediğim Tekirdağ’ın günümüz Tekirdağ’ının olmadığının ne yazık ki farkındayım… Gazeteci bir ailenin kızıyım küçük yaşlardan beri bu il hakkında yazılıp çizilen hemen her şeyi okuyup takip etmişliğim hatta yaşamışlığım var.

Yıllardır bir sürü şey yazılıyor kimi zaman insanlar birbirini suçluyor kimi zaman olmayan şeyler üzerine birbirlerini yüceltip yalanlarla besleniyorlar. Kimileri ise gerçeklerin ve doğruların peşinde koşarak bu şehre bu ülkeye faydalı olmaya çalışarak alın teri akıtıyor… Peki bu şehir için doğru ya da yanlış bu kadar çabalayan kafa yoran insanlar varken biz neden hala başaramıyoruz ve neden hala gözlerimizi kapatıp hayal ettiğimiz şehir burası olamıyor… Çok fazla şey istediğimiz için mi? Ütopik hayallerimiz mi var bu yüzden mi?

Ben bu ülkenin bir evladı olarak bu şehrin çocuğu olarak 81 ilimizin içinde hem iklimi hem konumu bu kadar iyi olan, denize hakim, arazileri fazla, verimli, insanın sıcak ve gelişmeye açık gerektiğinde bir sanayi, bir turizm veya bir kültür şehri olabilecek Tekirdağ’da her gün bir şeyler yapılıyormuş gibi görünüyor ama baktığımızda her geçen gün kazandıklarımızdan çok kaybettiklerimizi görebiliyoruz. Toz duman içinde kalmış yapılmaya çalışılan ama eskisinden daha kötü duruma gelmiş okul yolumu, okuldan eve giderken bakım hizmetleri yeterli olan bir barınağımız olmadığı için her geçen gün fazlalaşan korunmasız sokak hayvanlarımızı, yeterli açık alanımız ve otoparklarımız olmadığı için park sorunu ve trafiğimizi, bir yağmurda taşan yollarımızı, giderek verimsizleşen o doğduğum yıllarda parlak olan denizimizin bize küskünlüğünü görüyorum…

Bir de şuradan bakalım mı? Gözlerimizi kapatalım, Tekirdağ’ı nasıl bir şehir hayal ediyoruz ona bakalım ve bundan sonra bunlar için daha fazla savaşalım… Konuştuğumuz kadar yapalım. Hayal ettiğimizle değil hayal edip gerçek kıldıklarımızla övünelim. Çünkü hiçbir tarih, hiçbir kitap hayal edip yıkanları yazmadı. Hayallerinin peşinden koşan ve onları başaranları yazdı…


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —